Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Μαραντόνα: Τρία χρόνια χωρίς το μεγάλο «δεκάρι» του ποδοσφαίρου, τον Θεό της μπάλας

Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο Ντιέγκο Μαραντόνα (1960-2020) - Μικρό αφιέρωμα του «Ημεροδρόμου»: Βιογραφικά στοιχεία, απολαυστικά βίντεο από τα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, το κείμενο αποχαιρετισμού του στον Φιντέλ Κάστρο.

Σαν σήμερα, 25 Νοεμβρίου 2020 έφυγε από τη ζωή ο άνθρωπος που έγινε θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και παίκτης σύμβολο. Σαν σήμερα πέθανε ο Θεός της μπάλας, ο Ντιέγκο Μαραντόνα (1960 – 2020). Ήταν το μεγάλο «δεκάρι» όποια φανέλα και να φόρεσε. Ήταν ο Ντιέγκο με το τατουάζ του Τσε.

Στο μικρό αφιέρωμα που ακολουθεί δείτε βιογραφικά στοιχεία του Μαραντόνα, απολαυστικά βίντεο με τα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, το κείμενο αποχαιρετισμού του στον Φιντέλ Κάστρο:

Γιος βιομηχανικού εργάτη μεγαλωμένος σε μια παραγκούπολη έξω από το Μπουένος Άιρες, ο Μαραντόνα δεν λησμόνησε ποτέ τις ταξικές ρίζες του… Αυτός ήταν και ο λόγος που λατρεύτηκε από τις λατινοαμερικανικές φαβέλες μέχρι τις χωμάτινες αλάνες σε κάθε γωνιά του κόσμου… Ο Ντιέγκο σε όλη τη διάρκεια της μεγάλη του καριέρας ήταν ένας από εμάς, τους πολλούς…

Ο Ντιέγκο ήταν στο πλευρό των αδικημένων, όσο αγωνίζονταν για έναν καλύτερο κόσμο. Αυτό το πάθος του για να ξημερώσει μια άλλη μέρα για τους πολλούς ήταν που τον οδήγησε να δηλώσει: «Θα ντυθώ στρατιώτης για μια ελεύθερη Βενεζουέλα για να αγωνιστώ εναντίον του ιμπεριαλισμού και εναντίον αυτών που θέλουν να αρπάξουν τις σημαίες μας, που είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε»…

Ήταν ο ίδιος που λίγες μέρες πριν τον θάνατο του, δήλωνε: «Η ευχή μου είναι να περάσει γρήγορα αυτή η πανδημία. Με θλίβει να βλέπω παιδιά που δεν έχουν να φάνε. Ξέρω πώς είναι να πεινάς για πολλές μέρες και αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει στη χώρα μου. Ευχή μου είναι να βλέπω όλους τους Αργεντινούς χαρούμενους, με δουλειά και να έχουν να φάνε κάθε μέρα»…

Ακόμα και τις προσωπικές μάχες του για να ξεφύγει από το μόνο …«αντίπαλο» που δεν μπόρεσε να νικήσει ο Ντιέγκο επέλεξε να τις δώσει στο νησί της επανάστασης. Κατατρεγμένος ο ίδιος, βρέθηκε στην Κούβα του εμπάργκο που τον αγκάλιασε ως δικό της παιδί… Ένα παιδί που πριν από 44 χρόνια στις 20 Οκτωβρίου 1976 «συστήθηκε» και επίσημα στα ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Μόλις δέκα ημέρες πριν από τα 16α γενέθλιά του, ο «Pibe de Oro», έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Αρχεντίνος Τζούνιορς, στην εντός έδρας αναμέτρηση με την Ταγιέρες. Αγωνίστηκε με την φανέλα Νο 16 και εντυπωσίασε με το σπουδαίο ταλέντο του. Προπονητής του, ήταν ο Χουάν Κάρλος Μόντες. Αυτός ο αγώνας, που ολοκληρώθηκε με νίκη (0-1) της Ταγιέρες, ήταν ο πρώτος από τους 688 επίσημους στην διάρκεια της καριέρας του Μαραντόνα, σε συλλογικό και επίπεδο εθνικών ομάδων.

Με την εθνική Αργεντινής συμμετείχε σε τέσσερα Μουντιάλ (1982, 1986, 1990, 1994), σημειώνοντας γκολ σε όλα. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιταλίας το 1990, σκόραρε μόνο με πέναλτι έναντι στους Ιταλούς στα ημιτελικά.

Κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 στο Μεξικό. Σε ένα Μουντιάλ, όπου έμεινε στην Ιστορία για το «χέρι του θεού», γκολ που σημείωσε στα προημιτελικά με την Αγγλία, αλλά και εκείνο που πέρασε όλους τους Άγγλους στον ίδιο αγώνα, σε ένα από τα πιο όμορφα γκολ στην Ιστορία του ποδοσφαίρου.

Ας απολαύσουμε ξανά και τα δύο γκολ στο βιντεο που ακολουθεί. Στη συνέχεια δύο ακόμα βίντεο – αφιερώματα στον Θεό της μπάλας:

Ο αποχαιρετισμός του Ντιέγκο Μαραντόνα στον Φιντέλ Κάστρο

Δημοσιεύουμε, όπως είχαμε αναφέρει παραπάνω το κείμενο – κατάθεση ψυχής με το οποίο ο Ντιέγκο Μαραντόνα αποχαιρέτησε τον Φιντέλ Κάστρο. Ο Ντιέγκο έφυγε από τη ζωή  την ίδια μέρα με τον Φιντελ, τέσσερα χρόνια μετά.

«Πέθανε ο φίλος μου, ο έμπιστός μου, που με συμβούλευε, εκείνος που μου τηλεφωνούσε ανά πάσα στιγμή για να συζητήσουμε για την πολιτική, το ποδόσφαιρο, το μπέιζμπολ. Ποτέ δεν έκανε λάθος, για μένα ο Φιντέλ ήταν και θα είναι αιώνιος, ο μοναδικός, ο μεγαλύτερος. Η καρδιά μου πονάει, γιατί ο κόσμος χάνει τον σοφότερο όλων.

Δεν μπορεί ο καθένας να θάψει μία δικτατορία και να αμφισβητήσει αντιμετωπίζοντας την αμερικανική αυτοκρατορία.

Δεν μπορεί ο καθένας να εξαλείψει τον αναλφαβητισμό σε ένα χρόνο.

Δεν μπορεί ο καθένας να μειώσει την παιδική θνησιμότητα από 42% σε 4%.

Δεν μπορεί ο καθένας να παρουσιάσει περισσότερους από 130.000 γιατρούς, εξασφαλίζοντας 1 γιατρό για κάθε 130 άτομα, με το υψηλότερο ποσοστό των γιατρών ανά κάτοικο στον κόσμο.

Δεν μπορεί ο καθένας να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη ιατρική σχολή του κόσμου, με 1.500 ξένους γιατρούς ανά έτος και 25.000 απόφοιτους ιατρικών σχολών από 84 χώρες.

Δεν μπορεί ο καθένα να στέλνει περισσότερους από 30.000 γιατρούς να εργάζονται σε περισσότερες από 68 χώρες σε όλο τον κόσμο, σε περίπου 600.000 αποστολές.

Δεν μπορεί ο καθένας να φτιάξει τη μόνη χώρα της Λατινικής Αμερικής χωρίς παιδικό υποσιτισμό.

Δεν μπορεί ο καθένας να καταφέρει να δημιουργήσει τη μόνη χώρα της Λατινικής Αμερικής χωρίς το πρόβλημα των ναρκωτικών.

Δεν μπορεί ο καθένας να πετύχει να πηγαίνουν όλα τα παιδιά σχολείο.

Δεν μπορεί ο καθένας να ταξιδέψει στη χώρα του χωρίς να δει ένα παιδί να κοιμάται στον δρόμο.

Δεν μπορεί ο καθένας να καταφέρει να παρουσιάσει τη μόνη χώρα στον κόσμο που συναντά την οικολογική βιωσιμότητα.

Δεν μπορεί ο καθένας να επιτυγχάνει για τον λαό του 79 χρόνια προσδόκιμο ζωής.

Δεν μπορεί ο καθένας να δημιουργήσει εμβόλια κατά του καρκίνου.

Δεν μπορεί ο καθένας να καταφέρει να έχει τη μόνη χώρα που εξαλείφθηκε η μετάδοση από τη μητέρα στο παιδί του ιού HIV.

Δεν μπορεί ο καθένας να καταφέρει να μαζέψει τα περισσότερα ολυμπιακά μετάλλια στη Λατινική Αμερική.

Δεν μπορεί ο καθένας να έχει δεχτεί πάνω από 600 απόπειρες κατά της ζωής του και 11 πρόεδροι των ΗΠΑ να προσπαθούν να τον ανατρέψουν.

Δεν μπορεί ο καθένας να επιβιώνει έπειτα από 50 χρόνια αποκλεισμού και οικονομικού πολέμου.

Δεν μπορεί ο καθένας να φτάνει τα 90 του χρόνια, με πολύ εξέχουσα θέση στην παγκόσμια ιστορία.

Αγαπήθηκε από εκατομμύρια. Παρεξηγήθηκε από τους άλλους, τους λίγους. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει κανείς είναι να τον αγνοήσει».

 

Απόψεις