Οι «δουλειές» της κυβέρνησης στην Κίνα δείχνουν να πήγαν καλά. Ενέργεια, μεταφορές, τουρισμός και ό, τι άλλο βάζει ο νους μας βγήκαν στο παζάρι. Αλλά στο παζάρι βγήκαν και όσα κάποτε δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε. Ένα από αυτά είναι ο πολιτισμός, ο οποίος παλιά (πολύ παλιά, πολύ πριν το Μάαστριχτ) ήταν αδιανόητο να εντάσσεται στην αγοραία λογική της οικονομίας. Αλλά αυτό ήταν κάποτε…
Επειδή, όμως, όλα έχουν ονοματεπώνυμο, ας μιλήσουμε με ονοματεπώνυμα. Μια από τις συναντήσεις που είχε ο Πρωθυπουργός στην διάρκεια του ταξιδιού του στην Κίνα ήταν με τον πρόεδρο της Wanda Cultural Industry Group, δηλαδή τον πρόεδρο του μεγαλύτερου κινέζικου επιχειρηματικού κολοσσού που δραστηριοποιείται στον πολιτισμό, τον τουρισμό, τις κινηματογραφικές παραγωγές, τον αθλητισμό.
Η Wanda Group είχε ήδη προετοιμάσει το έδαφος για τις προθέσεις της να πολιτιστικές επενδύσεις στην Ελλάδα, η οποία σε αυτόν τον τομέα θεωρείται χρυσοτόκος όρνιθα που ακόμα δεν έχει γεννήσει.
Στις 29 Φεβρουαρίου 2016 η Πρεσβεία της Ελλάδας στην Κίνα κοινοποίησε στο Υπουργείο Πολιτισμού και στο Υπουργείο Εξωτερικών έγγραφο (Α.Π.Φ. 470/15/ΑΣ 178) με το οποίο ενημερώνει για τις διαθέσεις της Wanda Group να «ανοίξει» δουλειές και στη χώρα μας. Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται αναλυτικά το «τι εστί» Wanda.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το έγγραφο της Πρεσβείας «ο κινεζικός κολοσσός, που δραστηριοποιείται στους τομείς των ακινήτων, του κινηματογράφου και του αθλητισμού ανακοίνωσε σύμπραξη με τη γαλλική εταιρία Ιmmochain με σκοπό την κατασκευή της Europa City, μιας τεχνητής πόλης, η οποία θα έχει ως αντικείμενο την αναψυχή, τον πολιτισμό, τη διασκέδαση και τη λιανική πώληση». Αναφέρεται, δε, ότι αυτή η πόλη θα βρίσκεται μεταξύ του Παρισιού και του αεροδρομίου Charles De Gaule και το κόστος κατασκευής θα είναι 3,3 δις.!
Πληροφορούμαστε ότι «διαθέτει εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών στην Κίνα και έχει ήδη επενδύσει στις ΗΠΑ με την αγορά της αλυσίδας κινηματογράφων AMC και της εταιρίας παραγωγής Legendary». Εχει, επίσης, «εξαγοράσει την αλυσίδα κινηματογράφων Hoyts στην Αυστραλία και κτίζει στην κινέζικη πόλη Qingdao την Oriental Movie Metropolis, η οποία περιλαμβάνει θεματικό πάρκο, μουσείο κινηματογράφου, μουσείο κέρινων ομοιωμάτων και στούντιο παραγωγών, το οποίο σύμφωνα με την εταιρία θα είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο». Ο κολοσσός «φέρεται ακόμα να είναι ανάμεσα στους υποψήφιους αγοραστές της τουρκικής εταιρείας Mars Entertainement Group, η οποία διαθέτει αλυσίδα κινηματογράφων με 600 οθόνες, τη Cinemaximum».
Το εν λόγω έγγραφο επισημαίνει, δε, ότι «η κινηματογραφική δράση της εταιρίας τελεί υπό την προεδρική υποστήριξη, εφ’ όσον η διάδοση του κινεζικού πολιτισμού μέσω του κινηματογράφου αποτελεί μέρος, όπως και το ποδόσφαιρο, της ήπιας διπλωματίας της Κίνας».
Ο κολοσσός δραστηριοποιείται και στα ακίνητα όπως «πολυτελές ξενοδοχείο στο Λονδίνο, ουρανοξύστη στο Σικάγο, κτίριο γραφείων στο Σίδνεϊ».
Αλλά έχει απλωθεί και στον αθλητισμό, αφού «κατέχει το 20% της Atletico Madrid και έχει εξαγοράσει και εταιρίες που ασχολούνται με δικαιώματα μετάδοσης αθλητικών διοργανώσεων».
Τι επιζητούν, λοιπόν, αυτοί οι … άοκνοι υπηρέτες του πολιτισμού και του πνεύματος από την Ελλάδα; Όπως αναφέρεται στο έγγραφο της Πρεσβείας «είχαν επιδείξει ενδιαφέρον για την παραγωγή ταινιών που βασίζονται στην ελληνική μυθολογία της, η οποία βρίσκει απήχηση στο κινεζικό κοινό». Και αυτά, πιθανόν, σε πρώτη φάση… κάτι σαν ορεκτικό, ώστε να ανοίξει η όρεξη για το κυρίως μενού. Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για πνευματικό ίδρυμα που επιθυμεί να προάγει τις τέχνες, τον πολιτισμό, την καλλιτεχνική παιδεία. Τέτοιου τύπου επενδύσεις, όπου ο πολιτισμός εκχυδαΐζεται μετατρεπόμενος σε εμπορικό προϊόν και άθροισμα σε ισολογισμούς, εκτός από την πλήρη και καθολική αλλοίωση του παιδευτικού ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει, εκτός από την έλεγχο και τη χειραγώγηση συνειδήσεων, θα εγκαταστήσουν ένα ακόμα πεδίο άσκησης μεσαιωνικών συνθηκών εργασίας τύπου Cosco.
Αυτά για την Wanda Group. Ας επιστρέψουμε στην Ελλάδα.
Όταν ολοκληρώθηκε το κυβερνητικό ταξίδι στην Κίνα, από το Υπουργείο Πολιτισμού λάβαμε ένα Δελτίο Τύπου, απολογιστικό των κατορθωμάτων της κυβέρνησης και σε αυτόν το τομέα. Το Δελτίο Τύπου αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Η Ελλάδα, στο σταυροδρόμι ανατολής και δύσης, συνεχίζοντας τη μακραίωνη παράδοση της αρμονικής συνύπαρξης και του γόνιμου διαλόγου με διαφορετικούς πολιτισμούς, αποτελεί τη φυσική γεωγραφική και πολιτιστική γέφυρα μεταξύ Κίνας και Ευρώπης. Στο πλαίσιο αυτό, η καλλιέργεια στενών σχέσεων στην πολιτιστική κληρονομιά και τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία, παράλληλα με την ανάπτυξη του εμπορίου και των επενδύσεων με τρόπο που ο πολιτισμός και η οικονομία να αλληλοτροφοδοτούνται, αποτελεί απαραίτητο παράγοντα για την οικοδόμηση μιας στρατηγικής σχέσης αμοιβαίας κατανόησης, αλληλοσεβασμού και ισότιμης συνεργασίας μεταξύ των δύο λαών».
Και στη συνέχεια διαβάζουμε
«εξετάζονται οι κατάλληλοι τρόποι συνεργασίας στον τομέα της λεγόμενης πολιτιστικής βιομηχανίας, που μπορεί έχει σημαντικά οφέλη και για τις δύο πλευρές».
Οι δύο πλευρές, λοιπόν, μιλήσανε για εμπόριο, οικονομικά μεγέθη, αγορές, κέρδη, βιομηχανία, δηλαδή μιλήσανε για business… με δόλωμα τον πολιτισμό. ‘Η αλλιώς μία Cosco δεν φτάνει… χρειάζονται και οι κλώνοι της.
