Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Βολταίρος

Σαν σήμερα στις 21 Νοεμβρίου του 1694 γεννήθηκε ο Βολταίρος. Γάλλος συγγραφέας, φιλόσοφος και ιστορικός, από τους λαμπρότερους εκφραστές του..

Σαν σήμερα στις 21 Νοεμβρίου του 1694 γεννήθηκε ο Βολταίρος. Γάλλος συγγραφέας, φιλόσοφος και ιστορικός, από τους λαμπρότερους εκφραστές του Διαφωτισμού στην Ευρώπη και της προοδευτικής σκέψης στον κόσμο.

Το «Βολταίρος» (Voltaire) είναι φευδώνυμο. Το πραγματικό του όνομα ήταν Μαρί Φρανσουά Αρουέ και από νεαρός βρέθηκε στο στόχαστρο των απολυταρχών της Γαλλίας και στην καρδιά των καταπιεσμένων Γάλλων διανοούμενων, χωρικών, εμπόρων, τεχνιτών.

Οι φυλακές της Βαστίλης «φιλοξένησαν» τον Βολταίρο το 1717 όταν έγραψε κάτι εναντίον του αντιβασιλέα Από εκείνη τη στιγμή άρχισε να ζει διωκόμενος αλλά και επιζητούμενος από δεσπότες και μαρκησίους ακριβώς λόγω του φόβου που προκαλούσε η πολιτική του θεώρηση και το συγγραφικό του έργο.

Φιλοσοφικά το Βολταίρος τάχτηκε υπέρ των απόψεων του Λοκ και πολιτικά έγινε οπαδός της αγγλικής δημοκρατίας. Ακριβώς γι αυτό το έργο του «Φιλοσοφικά γράμματα» καταδικάστηκε από το γαλλικό κράτος σε πυρπόληση.

Ο λόγος του όμως «τσακίστε την αχρεία» (δηλαδή την Καθολική Εκκλησία) έγινε σύνθημα, ενώ το έργο του «Δημοκρατικές ιδέες» γίνεται σημαία των οπαδών της Επανάστασης που λίγο αργότερα ήρθε! Ο Βολταίρος αν και ερμήνευσε υλιστικά τη φύση δεν ήταν αντίθετος στην έννοια του θεού.

Ήταν αντίθετος στη θρησκοληψία και στο φανατισμό. Στη δραματουργία χρησιμοποίησε περιπετειώδη θεματολογία, ανατολίτικη, εξωτική, φανταστική και μέσα από αυτή δημιούργησε ιδιαίτερη τέχνη σκέψης, όπου πίσω από τη σύγκρουση των προσώπων βρίσκεται η σύγκρουση των ιδεών στη βάση των φιλοσοφικών του αντιλήψεων.

Ενδεικτικά έργα του οι τυραννομάχες τραγωδίες «Βρούτος» (1731), «Ο θάνατος του Καίσαρα» (1932), η πολιτική τραγωδία «Φανατισμός ή Μωάμεθ ο προφήτης» (1942), οι κοινωνικές τραγωδίες «Ζαϊρα» (1732), «Αλζίρα ή Αμερικανοί» (1936), το επικό ποίημα «Ερρικιάδα» (1728), το αντικληρικό σατιρικό έπος «Η παρθένος της Ορλεάνης» (1735), τα μεγάλης σημασίας για την καλλιτεχνική κληρονομιά φιλοσοφικά διηγήματα «Τύχη» (1748), «Μέμνων ή Ανθρώπινη Σοφία» (1747), «Μικρομέγαλος» (1752), «Η πριγκίπισσα της Βαβυλώνας» (1768), «Ο αγαθούλης» (1769).

Απόψεις