Η γη δεν γυρίζει. Τα παιδιά δεν μεγαλώνουν. Περπατάμε με τα χέρια. Η θάλασσα είναι ένα λίτρο. Το πρωί νυχτώνει. Η μάνα δεν γεννάει το βρέφος. Η μουσική δεν ακούγεται. Τα πουλιά δεν πετάνε. Τα πλοία κατασκευάστηκαν για τους δρόμους. Τα αεροπλάνα είναι υποθαλάσσια μέσα μετακίνησης. Ένα σπίτι κτίζεται από βαμβάκι.
Το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό. Το νερό πίνεται και μολυσμένο. Η εργασία δεν είναι δικαίωμα. Η ασφάλιση είναι περιττή. Η σύνταξη είναι ανέκδοτο. Η υγεία είναι θέμα τύχης. Η παιδεία είναι μια κατάρτιση με ημερομηνία λήξης. Ο πολιτισμός είναι βαρετός. Η ψυχαγωγία είναι η κλειδαρότρυπα. Η ξεκούραση είναι πολυτέλεια.
Ο Σαμαράς αγωνίζεται να μας βγάλει από το μνημόνιο. Ο Βενιζέλος δεν ενδιαφέρεται για την εξουσία. Ο Τσίπρας δεν λατρεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χρυσαυγίτες δεν είναι ναζιστές. Ο Κουβέλης δεν λέει ποτέ «ίσως».
Οι απεργίες κατέστρεψαν τη χώρα. Οι διαδηλώσεις φταίνε που τα μαγαζιά δεν έχουν κίνηση. Τα ΜΑΤ δεν είναι δύναμη καταστολής κινητοποιήσεων. Οι επενδύσεις φέρνουν ανάπτυξη για όλους. Η ανταγωνιστικότητα μειώνει τις τιμές. Η ατομική σύμβαση δίνει ελευθερία διαπραγμάτευσης στον εργαζόμενο.
Έχουμε δημοκρατία. Οι επιχειρήσεις μοιράζονται τα κέρδη με τους εργαζόμενους. Οι βιομήχανοι και οι εργάτες έχουν κοινά συμφέροντα. Η υπεραξία των εργαζομένων είναι μια ανακάλυψη για τους τεμπέληδες. Όποιος δεν έχει δουλειά δεν θέλει να κουραστεί. Η ανεργία είναι – κι αυτή -μια εμπειρία.
Εάν πιστέψεις κάτι το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να γίνει. Εάν δουλέψεις θα καταφέρεις να φτιάξεις ένα εργοστάσιο. Εάν πουλήσεις ένα μήλο θα αγοράσεις δύο πορτοκάλια και μετά τρία καρπούζια και, τελικά, θα γίνεις εφοπλιστής.
Οι μαύροι δεν είναι τόσο έξυπνοι όσο οι λευκοί. Υπάρχουν παιδιά που δεν παίρνουν τα γράμματα. Η ζωή είναι ένα παιχνίδι. Ο καθένας έχει τη μοίρα του. Δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα. Όλα είναι σχετικά. Μπορείς να κάνεις ό, τι θέλεις. Ζεις και χωρίς να φας.
Ο κατάλογος είναι μεγάλος. Δεχόμαστε ιδέες για να εμπλουτιστεί…
