Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Τι είδε ο Τσίπρας στο ΣΔΟΕ;

  «Δεν υπάρχει κράτος» είναι η συνήθης έκφραση στην οποία καταφεύγουν οι πολίτες αυτής της χώρας, ακόμη κι αυτοί που..

 

«Δεν υπάρχει κράτος» είναι η συνήθης έκφραση στην οποία καταφεύγουν οι πολίτες αυτής της χώρας, ακόμη κι αυτοί που είναι θιασώτες του μικρότερου-μέχρι ανυπαρξίας – κράτους, όταν ταλαιπωρούνται από τις συνδιαλλαγές τους με το Δημόσιο ή διαπιστώνουν την ολιγωρία του. Η περίπτωση του ΣΔΟΕ είναι άλλη μια περίπτωση όπου το κράτος δεν υφίσταται κι εν προκειμένω πρόκειται για ζήτημα στρατηγικής σημασίας: το κράτος δεν μπορεί να στηρίξει ένα κομβικό κομμάτι της υπόστασής του, τον τομέα των εσόδων. 

Τουλάχιστον αυτό διαπίστωσε ο Αλέξης  Τσίπρας κατά την σημερινή επίσκεψή του στις υπηρεσίες του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος προκειμένου να ενημερωθεί για τις μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής που εκκρεμούν. 

Μία ακόμη διαπίστωση από τα χείλη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ: ότι η κατάσταση του ΣΔΟΕ, ο μηχανισμός του οποίου είναι ουσιαστικά διάτρητος και διαλυμένος, οφείλεται σε πολιτική σκοπιμότητα, υποκρύπτει δηλαδή την πρόθεση παροχής ασυλίας στους φορείς του μεγάλου πλούτου (με το αζημίωτο, νομιμοποιούμαστε να υποθέσουμε, με τα όσα βλέπουν καθημερινά τα μάτια μας δεκαετίες τώρα). 

Τι «ανακάλυψε» λοιπόν ο Τσίπρας, σύμφωνα με τα όσα είπε στις επίσημες δηλώσεις του και σύμφωνα με όσα ανεπισήμως μεταφέρουν κύκλοι της Κουμουνδούρου; Ότι η αποδιοργάνωση της υπηρεσίας είναι τόσο μεγάλη που είναι αδύνατον να ελεγχθούν οι χιλιάδες εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις και ειδικά οι μεγάλες εξ αυτών. 

Ειδικότερα τα εξής βασικά οργανωτικά, τεχνικά, κ.λπ. προβλήματα που αντιμετωπίζει η υπηρεσία είναι τα εξής: 

  • Υποστελέχωση (από τις 1500 οργανικές θέσεις προ μνημονίου σήμερα υπάρχουν 730, δηλαδή σχεδόν οι μισές) και έλλειψη κονδυλίων για στοιχειώδη υποδομή και για υπερωρίες, εκτός έδρας, κ.λπ. 
  • Τεράστιος όγκος εκκρεμών υποθέσεων (φτάνουν τις 20.000 μόνο από τις εισαγγελικές παραγγελίες) 
  • Εκτεταμένος κομματισμός, καθώς η επιλογή υπηρεσιακών στελεχών γίνεται κατά κανόνα με κομματικά κριτήρια κι έτσι ικανά στελέχη μένουν αναξιοποίητα 
  • Έλλειψη νομικής υποστήριξης των ελεγκτών οι οποίοι σε πολύ σοβαρές υποθέσεις έρχονται αντιμέτωποι με τα πανίσχυρα νομικά επιτελεία των ελεγχομένων.

 

Ύστερα από όλα αυτά μοιάζει λογικό – δεν είναι ωστόσο δικαιολογημένο – το ότι από τις 2062 υποθέσεις της Λίστας Λαγκάρντ, μέσα σε δυο, χρόνια έχουν ελεγχθεί  μόνο 25 υποθέσεις (οι οποίες έχουν αποφέρει φόρους 12 εκ. ευρώ). Όπως είπε ο Τσίπρας, για τις υπόλοιπες 2037 – και για τον ενάμιση χρόνο που απομένει –  απασχολούνται μόνο 35 υπάλληλοι που ταυτόχρονα είναι φορτωμένοι και με άλλες υποθέσεις. Η υπόθεση μετά τις 31.12.2015 παραγράφεται.

Την ίδια ώρα εκκρεμούν μερικές (καμιά ντουζίνα) υποθέσεις ακόμα: η λίστα του Λουξεμβούργου, η λίστα Ελλήνων με σκάφη υπό Ολλανδική σημαία, η λίστα με ακίνητα Ελλήνων στο Λονδίνο, το «πόθεν έσχες» πολιτικών προσώπων και οι υποθέσεις φοροδιαφυγής στις οποίες επίσης εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα, οι έλεγχοι στις επιδοτήσεις – επιχορηγήσεις της ΕΕ, οι έλεγχοι στις επιχειρήσεις που σχετίζονται με τα ΜΜΕ, τα εμβάσματα Εξωτερικού 2009-2011 και οι Offshore. 

Στο μεταξύ μόλις ήρθε να προστεθεί και η μεγάλη υπόθεση φοροδιαφυγής γερμανικών αντιπροσωπειών που εισάγουν γερμανικά αυτοκίνητα πολυτελείας με υποτιμολόγηση, με αποτέλεσμα να μην πληρώνουν τον ΦΠΑ και τον φόρο πολυτελείας. Το ΣΔΟΕ τους έχει επιβάλει πρόστιμα ύψους 600 εκ. ευρώ, αλλά η Εφορία, στην οποία έχει διαβιβαστεί η υπόθεση καθυστερεί να τα εισπράξει, με την Κουμουνδούρου να αναρωτιέται αν αυτό οφείλεται σε παρασκηνιακές πολιτικές πιέσεις ή σε άλλους λόγους. 

Όλα αυτά συμβαίνουν όταν η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, υπεράνω ελέγχων στην περίπτωση της μεγάλης και πολύ μεγάλης φοροδιαφυγής, στην περίπτωση εκατομμυρίων ελλήνων φορολογουμένων, μισθωτών, συνταξιούχων, ανέργων μικρομεσαίων κ.λπ. όχι μόνο αρπάζει ό,τι βρει, ακίνητα και εισοδήματα, αλλά επιπλέον δε χαρίζεται, εκφοβίζει κι απειλεί με κατασχέσεις, φυλάκιση, εφόδους. Αυτά που διαφεύγουν από τον εσκεμμένα τρύπιο μηχανισμό του ΣΔΟΕ τρέχει να τα μαζέψει από τα μεσαία και λαϊκά στρώματα, και δη για λογαριασμό της τρόικας και της λεγόμενης εξυπηρέτησης του χρέους και όχι για το κοινό όφελος (κοινωνική πολιτική, δημόσιες επενδύσεις, κλπ.). Και μέσα σε όλη αυτή τη φοροληστεία, υπόσχονται και «φοροελαφρύνσεις». 

Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ που καταγγέλει όλα τα παραπάνω, μένει να φανεί αν η άνοδός του στην εξουσία ισοδυναμεί με δίκαιη φορολόγηση των πολιτών, αναδιανομή του εισοδήματος από τα πάνω προς τα κάτω και λογοδοσία όσων με πράξεις και παραλήψεις ευθύνονται γι αυτή την εγκληματική ολιγωρία του κράτους. Πολλώ δε μάλλον, που όπως είπε και ο Τσίπρας η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία «σύντομα θα γίνει πραγματικότητα με τη θέληση του λαού μας».

 

 

 

 

 

 

 

Απόψεις