Ημεροδρόμε μου
Εδώ Σαλόνικα
Μου κράταγε δώρα
Πήραμε ενέργεια όλοι μας
Γέμισε το θέατρο, οι τεχνικοί, ο Βούρος, στο πλευρό μας
Το ζωντάνεψε το Κρατικό, τον αγαπάνε όλοι
Η Ελένη Ράντου. «Τι κάνεις εδώ;». «Ήρθα, δίνει η κόρη μου στην Καλών Τεχνών»
Ανεβήκαμε με το ασανσέρ μαζί
«Ελένη μου, εμείς δε χαλάσαμε», της λέω
Ήρθε το βράδυ στο Βασιλικό
Φίλοι από την πόλη
Μια μεγάλη μας επιτυχία κλείνει με πάταγο
Αντιμνημονιακή, πολιτική, παράσταση με χιούμορ, με άριστα από κριτικές και γλύκα μεγάλη από τον κόσμο
Νεολαίοι, φοιτητές και μεγάλα παιδιά
Κι εδώ, τα παιδιά του «Κόκκινου», της Καρόλου Ντιλ
Κατηφορίζω από την Εγνατία, διασχίζω την Αγίας Σοφίας, περνάω απ τα μαγαζιά με τα αφεψήματα
Πήρα πάλι τσάι τριαντάφυλλο
ξυλαράκια κανέλας
Μια ζωγραφιά από ένα τρελό κορίτσι. «Πάρτε κάτι, δεν έχω ουτ΄ ένα ευρώ»
Το πήρα, δυο κυπαρίσσια και μια θάλασσα που αντί για βάρκες γεννάει λουλούδια
Καφεδάκι στο παλιό χαμάμ
Το «Μπάτσος Πρότζεκτ», κάτι τύποι πολυπειραγμενοι, βγάλαν ένα σι ντι, πεντακόσια κομμάτια, και τα χώνουν ανελέητα
Τους προξένεψα στον «Κόκκινο», να τους υιοθετήσουνε .
Οι μουσικές του Γιώργου Χριστιανάκη, με τον Αγγελάκα, μ΄ ακολουθούν
«Γεια σας, είμαι η μητέρα του Χριστιανάκη». «Να τον χαίρεστε, είναι εξαιρετικός συνάδελφος»
Μαγικό φαγάκι, της Γιάννας. Στον πεζόδρομο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Κάτι που μ΄ άρεσε πολύ.
Το «Πλας Μινιόν»
Κάθε Κυριακή, με 12 ευρώ, σου φέρνει γαμάτο πρωινό στο σπίτι (και τσιγάρα άμα ΄χεις ξομείνει) και εφημερίδα
Τι γούστο άμα είσαι μερακλής και αγαπάς τη δουλειά σου
Και ναι, δουλεύει, και ναι, γουστάρει ο Σαλονικιός και τ΄ ακολουθεί
Το κανονίζεις από βραδύς και σούρχεται στην ώρα του σ αρέσει
Γεια σου «Πλας Μινιόν»! Γεια σου Γιάννα, θεά!
Ο Τέλλος Φίλης. Τέλλο σ΄ αγαπώ
Μου μίλησε για έναν καινούργιο νέο ποιητή. Αγγελος Ευθυμιάδης λέγεται
Κάτι γεννά αυτή η φτωχομάνα
Η Έλενα, από το καφέ, κάτω απ τον σταθμό. Τι μούρη καθαρή, τι μάτια
Οι καλημέρες, οι χειραψίες, απ την καρδιά
Και τα δυο ιστιοφόρα- μπαρ, στο Θερμαϊκό, ολονύχτια πήγαινε- έλα. Ωραία φάση
Μούχε λείψει η Σαλόνικά μου
Με τέτοιο καιρό, νοικοκυρά
Και δωράκι, Τετάρτη βράδυ, η σπουδαία φίλη μου Νινή Βοσνιάκου
Μείναμε τα δύό μας κι είπαμε πολλά…Για τη Μελίνα, το Ντασέν, τη σπουδαία Πατεράκη, το Βασίλη Παπαβασιλείου…
Τ΄ ακριβά μας, τα ιερά μας
Στο «Πλας Μινιόν» της Γιάννας, πάντα
Σήμερα θυμήθηκα που χα γνωρίσει το Μακεδόνα, στο «Σκορπιό» του Κυριαζίδη, στη Νεάπολη
Και τούπα: «Έλα δω εσύ!»…
Τη μάνα του με τους τζιγεροσαρμάδες, ανήμερα Πάσχα, μεσημεράκι, μ όλο το έκτο πάτωμα, το 93
Τον Κώστα Ζαφειράκη, το λατρεμένο μου Ακη Δήμου, το Σταύρο, το μύθο απ΄ τον «Ερωτικό», το Νίκο τον Καπέλλιο, τον Ιορδάνη με τις πλάκες και τα φαγιούμ
Γέμισα δωράκια…
Αργά στην Αριστοτέλους, να δω τον τυπά που σφυράει τα φλάουτα των Άνδεων με πλέι μπακ, ψιλοκαραόκε
Μούπανε για ένα εξτραλαρτζάδικο, στη Βενιζέλου. Αλίμονο, θα το επισκεφθώ, 100%!
Τα φιλαράκια μου από το Κρατικό, όλοι εδώ
Γέλια και πλάκες, από τους «Αχαρνής» και πιο παλιά
Στην καρδιά μου πάντα, ο Βουτσινάς, η Λυδία, η Φιλαρέτη, ο Σεργιανόπουλος, ο Ουδινότης, η Ποπη Αλβα, ο βασιλιάς, ο Φλερύ…
Στα μπαρ που δεν υπάρχουν πια, το «Μπανάλ», κέντρο πολιτισμού…
Ο Νίκος ο Βουδούρης, ένας δάσκαλος «αστέρι», μια μουσικάρα λέμε
Ο Γιώργος Τούλας, της «Παράλλαξης», ο Πεντζίκης με τη στουντιάρα του, στη Μητροπόλεως
Η δικιά μου Θεσσαλονίκη, αυτή που μέσα στα χρόνια στήριξε την καρδιά μου ζωντανή κάθε φορά
Η Βίκη Χαρισοπούλου και ο Κώστας Μαρίνος, τα χρόνια που μας θέριεψαν την αγάπη αντί να την μικρύνουνε
Όλος ο κόσμος στη θάλασσα…
Τον αγαπάνε, τον γουστάρουνε τον Μπουτάρη, όλοι…τελικά
Γιατί είναι μπονβιβεράς. Γι΄ αυτό, τους πάει και τον πάνε
Ο Στέφανος ο Τσιτσόπουλος και η Αναστασία Γρηγοριάδου
Στη Θεσσαλονίκη δε σε νοιάζει τι ψηφίζουνε
Μ΄ ένα καφέ στρώνουνε όλα
Αθάνατος Τσαρούχας, ανανεωμένος. Πατσάς ψιλοκομμένος, με λάδι και πιπέρι, μ΄ αρέσει έμενα
Και «ίντερνετ έχουμε;». «Βεβαίως, tsaroouchas wi fi, με password PATSAS 1952.
Λυώνω, λέμε
Μετράω μέρες χαράς εδώ
Ξέχασα τι κυβέρνηση έχω, τι τραβάμε όλοι
Έμεινε η γιορτή, τα ζευγάρια, ξάπλα στο γκαζόν φιλιούνται. Ξάπλα, δίπλα και τα ποδήλατα τους..ξάπλα δίπλα και τα ποδήλατα τους
Ο Χρηστάρας ο Στανίσης, ο καραγκιοζοπαιχταράς, θεός μιλάμε…
Κι ο Περικλέας μου, εδώ, ο ηχολήπτης, στον «Κόκκινο», ταιριάξαμε …
Πήραμε κι ένα λαχείο, με τον Λευτέρη απ το ξενοδοχείο, μισό- μισό.
Κερδίσαμε 500 ευρα και θα δώσουμε και μίζα στη φίλη που μας γνώρισε
Το δικό μου μερτικό, τόκανα τραπέζι στα παιδιά το ίδιο βράδυ.
Μην τα βαστάμε απάνω μας αδίκως
Αυτά, να πούμε….
Από από τον «Κόκκινο» της Καρόλου Ντιλ, ο Κράου σας φιλά
Αύριο το πρωί θα επισκεφθώ την Αμφίπολη, μ ένα ζευγάρι μεταφυσικών φίλων αρχαιολόγων
Κάτι μου σφύριξαν για μια τρίτη Καρυάτιδα,χωμάτινη. όσο ακούει τη σκαπάνη χώνεται παραμέσα χώνεται παραμέσα, δε θέλει να παραδοθεί, στις Μενδώνες και τις Παντερμαλούδες
Και παραχώνεται, λέει, μέχρι να λευτερωθούμε…
Αυτά!
Φιλιά πολλά
