Μεγάλη ευγνωμοσύνη οφείλουν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το αστικό πολιτικό σύστημα και τα κόμματα του. Η μνημονιακή μετάλλαξη του κυβερνώντος κόμματος λειτούργησε σαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ, απ΄ την οποία πέρασαν όλα τα αστικά κόμματα και βγήκαν «καθαρά» και αθώα για τις δικές τους μνημονιακές πολιτικές.
Από τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, οπότε συνομολόγησε τη νομιμότητα των μνημονίων, ως την υπογραφή της πρόσφατης συμφωνίας στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, ο ΣΥΡΙΖΑ διήνυσε όλη την απόσταση που τον χώριζε από την πολιτική της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η απόσταση δεν ήταν μεγάλη, αν κρίνει κανείς από το χρόνο που χρειάστηκε το κυβερνών κόμμα για την καλύψει.
Από σήμερα, μετά και τη χθεσινή συνεδρίαση στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε το δικαίωμα να αυτοσυστήνεται (έστω και στα λόγια) ως «αντιμνημονιακό» κόμμα. Έδωσε όμως το δικαίωμα στα αστικά κόμματα να πανηγυρίζουν για τη «δικαίωση» και την αθώωση τους, για τα δεινά που προκάλεσαν στο λαό και τον τόπο. Και δεν ξέρουμε ποιο από τα δύο είναι χειρότερο…
