Γράφαμε πριν λίγες μέρες σ΄ αυτή τη στήλη ότι το ταξίδι Σαμαρά στο Βερολίνο εντάσσεται σε ένα «επικοινωνιακό πόλεμο» μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Γιατί, επί της ουσίας, οι δύο πλευρές, μόνο διαχειριστικού χαρακτήρα διαφορές έχουν να λύσουν.
Έτσι, είδαμε χθες τη Γερμανίδα καγκελάριο και τον Ελληνα πρωθυπουργό σε προδιαγεγραμμένους ρόλους. Την κυρία Μέρκελ στο ρόλο του εξομολογητή και τον κύριο Σαμαρά στο ρόλο του εξομολογούμενου.
Η «διαπραγματευτική» ατζέντα της κυβέρνησης εξαντλείται στο: «Δώστε κάτι για να σωθούμε!». Δεν εννοούν, φυσικά, τη σωτηρία της χώρας…Τη δική τους (εκλογική) σωτηρία διαπραγματεύονται.
Το κυβερνητικό αίτημα επενδύεται και με το επιχείρημα: «Αφήστε εμάς, τους “επαγγελματίες”, να κάνουμε τη δουλειά μέχρι τέλους, γιατί με τους άλλους, τους «ερασιτέχνες», υπάρχουν κίνδυνοι …ατυχήματος».
Τώρα για τα περί «τέλους του μνημονίου», ή περί «έξωσης της τρόικας», ένα έχουμε να πούμε: Παραμυθιάζεται, όποιος έχει ανάγκη το παραμύθιασμα.
