Όταν βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία, με τη συμμετοχή και τη συνενοχή της ελληνικής κυβέρνησης, μας λέγανε για τις υποχρεώσεις της χώρας. Δεν περιμέναμε καμία «ευαισθησία» από τη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, για τη δολοφονική επίθεση στην Παλαιστίνη. Δεν θα διέκοπταν και τις σχέσεις τους με το Ισραήλ (τις στρατιωτικές συνεργασίες και τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια), επειδή δολοφονούνται 160 Παλαιστίνιοι μέσα σε λίγες μέρες. Πάνω απ’ όλα οι «υποχρεώσεις» της χώρας. Τα ξέρουμε αυτά. Τα έχουμε χορτάσει τόσα χρόνια.
Ας μην ασχοληθούμε, όμως, άλλο, σε αυτό το κείμενο, με τους κυβερνητικούς παράγοντας της Ελλάδας. Στην Παλαιστίνη οι νεκροί έφτασαν τους 163, στην πλειοψηφία τους άμαχοι. Ο στρατός του Ισραήλ θα ρίξει φυλλάδια στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας,απαιτώντας από τους Παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, γιατί το μεσημέρι θα αρχίσει σφοδρούς βομβαρδισμούς, στην περιοχή. Πόσο ανθρωπιστές οι δολοφόνοι…
Οι φωτογραφίες από την Παλαιστίνη «μοιάζουν» τόσο με αυτές των προηγούμενων εγκληματικών επιδρομών του Ισραήλ. «Μοιάζουν», αλλά δεν είναι ίδιες. Ίδια είναι η βαρβαρότητα του ισραηλινού κράτους και η στάση των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ. Το είπε, άλλωστε, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου: Δεν νιώθουν καμία διεθνή πίεση για να σταματήσουν. Οι φωτογραφίες, λοιπόν, «μοιάζουν», αλλά οι άνθρωποι δεν είναι οι ίδιοι. Η Παλαιστίνη πονάει για τους νέους της νεκρούς.
Κάθε μέρα είναι χειρότερη για τους Παλαιστίνιους. Η χτεσινή ήταν η πιο «ματωμένη»: 56 νεκροί. Οι τραυματίες ξεπερνούν, πλέον, τους 1000. Πήγαμε να γράψουμε ότι στους νεκρούς είναι παιδιά και ανάπηροι (δύο γυναίκες ανάπηρες σκοτώθηκαν), αλλά «ξεχάσαμε» πως αυτό είναι καθημερινότητα για τους Παλαιστίνιους. Στην καθημερινή καταγραφή από τα μέσα ενημέρωσης (όταν αυτή γίνεται με παραπάνω από λίγα λεπτά) είναι συνηθισμένη η αναφορά στον θάνατο μικρών παιδιών. Εκεί έχουμε φτάσει, να γίνεται μια ακόμα είδηση, η δολοφονία παιδιών που δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν τη ζωή, παρά μόνο για λίγα χρόνια, και όσο τη γνώρισαν έζησαν μέσα στο χαμό.
Ανάμεσα στους νεκρούς είναι και οι δύο ανιψιοί του Ισμαήλ Χανίγιε, ηγέτη της Χαμάς και τρεις μαχητές της παλαιστινιακής οργάνωσης. Ισραηλινή επίθεση έγινε και στο σπίτι του διοικητή της αστυνομίας της Γάζας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν πάνω από 15 Παλαιστίνιοι, αφού την ώρα εκείνη έφευγαν από ένα διπλανό τέμενος. Είναι χαρακτηριστικό: Από τη μια οι Παλαιστίνιοι κάθε μέρα έχουν κηδείες και από την άλλη το ισραηλινό κράτος διαρκώς αναφέρει τις υλικές του ζημιές. Θα το ξαναγράψουμε: Αυτό δεν είναι πόλεμος, είναι έγκλημα, είναι μια (ακόμα) γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης.
Το Ισραήλ ετοιμάζεται για χερσαία επίθεση. Σύμφωνα με τις δημοσιευμένες δημοσιογραφικές πληροφορίες των ανταποκριτών, στην περιοχή, δεκάδες άρματα μάχης κατευθύνονται προς τα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας. Επίσης, το Πολεμικό Ναυτικό του Ισραήλ επιτέθηκε σε θέση της Χαμάς, απ’ όπου, όπως υποστηρίζεται, είχαν γίνει επιθέσεις προς το Ισραήλ.
Τα μηνύματα του ισραηλινού στρατού προς τους Παλαιστίνιους μόνο οργή προκαλούν. Ζητούν από ένα λαό που βομβαρδίζουν να εκκενώσει τα σπίτια του, για δική του ασφάλεια και τονίζουν πως δεν είναι ασφαλές, για τους Παλαιστίνιους, να βρίσκονται κοντά στη Χαμάς. Μιλούν για «ασφάλεια», προτείνουν «ασφαλείς» λύσεις και την ίδια ώρα που κάνουν αυτές τις ανακοινώσεις μπορεί να σκοτώνονται και πέντε – έξι άμαχοι, έτσι, για να αποδειχθεί πως το κράτος του Ισραήλ μιλά ειλικρινά…
Τέλος, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κάλεσε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Τόσο «δίκαιοι» είναι οι άνθρωποι,που εξέφρασαν (πάλι) την αγωνία τους για τους αμάχους και των δύο πλευρών! Προφανώς θα μιλούν για τους άμαχους νεκρούς Παλαιστίνιους και τις «άμαχες» υλικές ζημιές του Ισραήλ. Λίγο ντροπή.. Πού να τη βρούνε, όμως, την ντροπή; Για να νιώσει κανείς ντροπή, πρέπει να έχει και συνείδηση…
Το σύνθημα που φωνάζεται, στην Αθήνα, έξω από τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις πρεσβείες των ΗΠΑ και του Ισραήλ, όταν προχωρούν σε εγκληματικές επεμβάσεις, ακούγεται: «Δολοφόνοι – δολοφόνοι – δολοφόνοι».
Με πληροφορίες από: AME-MΠΕ, ΑFP(Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων),liberation.fr, lemonde.fr.
