Λοιπόν, έδεσε το γλυκό… Και άντε πάλι από την αρχή. Λαέ βασανισμένε και πάντα προδομένε. Και το ερώτημα που δημιουργείται: Και τώρα, τι γίνεται;
Θα περίμενε, αλήθεια, κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ, που κατά δήλωση του είναι αριστερό κόμμα (μ΄ αυτή την ταμπέλα κέρδισε τις εκλογές, και με την υπόσχεση να καταργήσει «με ένα Νόμο και σε ένα Άρθρο, όλα τα μέτρα λιτότητας» ), να οδηγήσει τη χώρα σε ένα 3ο Μνημόνιο;
Και όμως, αυτό έγινε. Σήμερα, τα κόμματα του ΟΧΙ ( Σύριζα – Ανέλ ) με τα κόμματα του ΝΑΙ ( ΝΔ – ΠΟΤΑΜΙ – ΠΑΣΟΚ ) καλούν το Λαό από κοινού να πει ΝΑΙ σε ένα νέο Μνημόνιο, τρεις φορές ¨φονικότερο¨ από τα άλλα δύο, φορτώνοντας μας επί πλέον αυτών που χρωστάμε ένα, νέο δάνειο 86 δις. ευρώ.
Μαζί βέβαια με νέες μειώσεις συντάξεων, σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ κλπ. κλπ. Και την παρουσία της τρόικας, με ¨ενίσχυση της εποπτείας της¨ και το δικαίωμα της αυτόματης περικοπής δαπανών, σε περίπτωση που διαπιστωθεί απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους…
Το πράγμα βέβαια δεν σταματάει εδώ αν σκεφτεί κανείς και τη δημιουργία Ταμείου Αξιοποίησης Περιουσίας, μέσα στο οποίο υποθηκεύεται όλη η χώρα, έχοντας και το δικαίωμα ζωής και θανάτου, σε ότι κινείται.
Δηλαδή, μιλάμε για πλήρη εξευτελισμό. Και ρωτάω, αυτός ο άνθρωπος, πως στέκεται μπροστά στη γυναίκα του, και τα παιδιά του, τι τους λέει για αυτά που έλεγε πριν 2 χρόνια, αλλά και λίγο πριν τις εκλογές;
Με τι θάρρος κοιτάζει τους 1,5 εκατομμύριο άνεργους; Τα 6,5 εκατομμύρια φτωχούς, εκ των οποίων τα 3,5 είναι κάτω από το όριο της φτώχιας; Τα 700.000 παιδιά που υποσιτίζονται, τους χιλιάδες μικρομεσαίους που έχουν βάλει λουκέτο στις επιχειρήσεις τους, τους χιλιάδες ανθρώπους που αυτοκτόνησαν, τους παππούδες και τις γιαγιάδες που ζουν οικογένειες;
Πως κοιτάζει όλο αυτό τον κόσμο, πως κοιμάται το βράδυ, με όλο αυτά τα ψέματα που φόρτωνε τους απελπισμένους ανθρώπους.
Αυτός είναι ο κ. Τσίπρας, έδωσε τις εξετάσεις του στην Ευρώπη και πέρασε με ΑΡΙΣΤΑ. Το «καλό» παιδί με τους ψηλούς στόχους. Ποιος να το περίμενε ότι ο Τσίπρας θα μας έφερνε Μνημόνιο ( και τι Μνημόνιο!).
