Το ταξίδι ξεκινά από μακριά και η ελπίδα τρέχει ακόμα πιο μακριά. Πρόσφυγες και μετανάστες στη θάλασσα. Θα μπορούσες να είσαι κι εσύ κι εγώ. Καμία ψευδαίσθηση. Όταν βλέπεις το φέρετρο χωρίς όνομα, το φέρετρο με αριθμό, τότε τα λόγια χάνονται. Ίσως οι στίχοι (του Άλκη Αλκαίου), η μουσική (του Θάνου Μικρούτσικου), μαζί με τις εικόνες, να μπορούν να μιλήσουν διαφορετικά… Ακόμα και τότε, όμως, η οργή δεν πρέπει να μείνει χωρίς φωνή. Υπάρχουν υπεύθυνοι.
