Δεν ξέρουν πού βρίσκονται, αλλά ξέρουν καλά τι κάνουν τα στελέχη της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, στη χώρα. Το πρόβλημα (τους) είναι πως οι περισσότεροι πράττουν για τον εαυτό τους, περιμένοντας να δούνε τις εξελίξεις. Μετά τις ευρωεκλογές, άλλωστε, οι δυνάμεις, στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, δεν είναι ίδιες.
Το ΠΑΣΟΚ ονομάζεται «Ελιά» (για την ακρίβεια, το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στην «Ελιά», μαζί με ορισμένα σκόρπια πρώην στελέχη του) και ο Β. Βενιζέλος επιδιώκει να κρατήσει τα ηνία. Ο Γ. Παπανδρέου …ψάχνεται και δε φαίνεται να προχωρά σε κάποια κίνηση, λόγω του εκλογικού αποτελέσματος. Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ανάμεσα στα ονόματα, που έχουν δημοσιευτεί, για τον ανασχηματισμό, που ετοιμάζει ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, μαζί με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ (Ελιά).
Αξιοσημείωτο είναι πως το ΠΑΣΟΚ, παρόλο που έχασε, στις ευρωεκλογές εκλογές (έλαβε 8% από 12,28% στις τελευταίες βουλευτικές) εμφανίζεται ενισχυμένο στο κυβερνητικό σχήμα, αφού πλέον ζητά παραπάνω υπουργικές καρέκλες. Όλα δείχνουν, πάντως, πως ο πρωθυπουργός, σύντομα, θα συνομιλεί με την «Ελιά», αφού το ΠΑΣΟΚ (ως τίτλος) ζει, πια, κι επίσημα τις μέρες της παρακμής του.
Στη ΔΗΜΑΡ τα πράγματα είναι δύσκολα. Η συντριβή της στις ευρωεκλογές (1,2% από 6,25%) έφερε εξελίξεις και ο Φώτης Κουβέλης παραιτείται και δεν παραιτείται. Ορισμένα στελέχη της ΔΗΜΑΡ κοιτάζουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα προς το ΠΑΣΟΚ (Ελιά). Η συμμετοχή στη συγκυβέρνηση και τα «ναι, μεν, αλλά» ή τα «όχι, αλλά ίσως» του κόμματος αυτού δεν έπιασαν τόπο. Τώρα, άλλα στελέχη του αναζητούν πολιτική στέγη, ενώ άλλα (ελάχιστα) προσπαθούν να μη διαλυθεί το κόμμα.
Νέο «παίκτης» στο χώρο της κεντροαριστεράς είναι, πια, κι επίσημα ο Σταύρος Θεοδωράκης και το πολυδιαφημισμένο κόμμα το «Ποτάμι». Μετά το 6,6% στις ευρωεκλογές έχει καταχωρηθεί πλέον ως συνομιλητής στις πολιτικές ζυμώσεις του χώρου, παρόλο που ο Σταύρος Θεοδωράκης είχε «κουραστεί» να επαναλαμβάνει την «ανεξαρτησία» του. Βέβαια, η «ανθρωπογεωγραφία» του κόμματος, οι δημόσιες τοποθετήσεις των υποψηφίων του και το παρελθόν των περισσοτέρων, δεν άφηναν και πολλά περιθώρια παρανόησης. Η συμμετοχή του κόμματος στην ομάδα των «σοσιαλιστών», στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, έπεισε και τους πλέον δύσπιστους.
Θα τη βρούνε την (προσωπική τους) άκρη οι κεντροαριστεροί, νέοι και παλιοί…
Το ερώτημα είναι αν αυτά τα (κεντροαριστερά) προβλήματα αφορούν την πλειοψηφία των εργαζομένων που αναστενάζουν καθημερινά για την οικονομική και τη φυσική τους επιβίωση. Οι προσωπικές πορείες του κάθε στεγασμένου ή άστεγου κεντροαριστερού στελέχους , σίγουρα, δεν αφορά και πολλούς. Η προσπάθεια του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας να ανασυνταχθεί με τους νέους και παλιούς της εκπροσώπους, ίσως, όμως μας αφορά σε ένα άλλο επίπεδο: Να αποδεικνύεται διαρκώς πως αυτός ο ιδεολογικός χώρος, όπως κι αν προχώρησε έφερε δεινά στη χώρα, συμμετείχε στη διακυβέρνηση κι έχει ευθύνη για τη βαρβαρότητα που ζούμε σήμερα.
Δεν είναι μόνο η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ (Ελιά) στην κυβέρνηση, σήμερα, ή συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ, χτες. Δεν είναι οι σαφείς και «ανεξάρτητες» απόψεις του Σταύρου Θεοδωράκη. Όλοι αυτοί, μαζί ή ο καθένας μόνος του και με τον τρόπο του στήριξαν, πριν το μνημόνιο, τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Όλοι αυτοί, μαζί η ο καθένας μόνος του και με τον τρόπο του, είναι υπέρμαχοι του μνημονίου, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ας ασχοληθούν με τα κεντροαριστερά προβλήματα (τους).
Υ.Γ: Ασχολείται και κάποιος άλλος με αυτά τα (κεντροαριστερά) προβλήματα: Ο ΣΥΡΙΖΑ. Έχει αρχίσει τα …εάν αλλάξει το ΠΑΣΟΚ μπορεί και να το σκεφτούμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Π. Σκουρλέτης, στο Βήμα FM, την περασμένη Πέμπτη. Από τη μία είπε ότι δεν υπάρχουν, «στη βάση του προγράμματος και των αρχών, περιθώρια συνεργασίας». Παράλληλα, όμως, εκτίμησε ότι «αν μέσα από τις δικές τους διαδικασίες επαναπροσδιοριστούν, βεβαίως, θα υπάρχει μια άλλη στρατηγική βάση». Η δήλωση αυτή έγινε μετά το«άνοιγμα» του Β. Βενιζέλου στον ΣΥΡΙΖΑ.
