Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Κάποτε θα ‘ρθουν… (2)    

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής.  Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, δεν αντέδρασα. Δεν..

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής. 

Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν συνδικαλιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα, δεν είχε μείνει κανένας να αντιδράσει».

   Γιατί η ταξική, δικαστική εξουσία δεν καταδίκασε την Ηριάννα, για να τρομοκρατήσει μόνο την Ηριάννα. Την καταδίκασε για να τρομοκρατήσει και όλους εμάς.

  Δεν την κρατάνε φυλακισμένη,μόνο για να «σπάσουν» την ίδια. Την κρατάνε φυλακισμένη για να «σπάσουν» και όλους εμάς.

   Γιατί δεν έστησαν όλη αυτή τη σκευωρία, για να τη δικάσουν για τις κοινωνικές της σχέσεις. Έστησαν αυτή τη σκευωρία μόνο για να μας «ενημερώσουν» για το εξής: όσοι κυκλοφορείτε ακόμα ελεύθεροι εκεί έξω, δεν είσαστε αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Είστε όλοι ύποπτοι. Από τη στιγμή που θα βρεθείτε μπρος στον χωροφύλακα ή τον δικαστή, θα είστε και ένοχοι.

   Γιατί η δικαστική εξουσία δεν εξαντλεί την αδικία της στην Ηριάννα για να την ψέξει για τις παρέες της. Εξαντλεί την αδικία της για να προσέχουμε εμείς-οι ακόμα απ΄έξω-τις δικές μας «παρέες».

   Να προσέχουμε μην πάρουμε καμιά προκήρυξη για την επόμενη απεργία, γιατί μπορεί να ταξιδέψουν τα αποτυπώματα μας από την προκήρυξη-την όποια προκήρυξη-και να φτάσουν πάνω σε κανέναν …όλμο.

  Να προσέχουμε μη δώσουμε το χέρι στον συνδικαλιστή στη δουλειά, γιατί, ποιος ξέρει με ποιον κάνει παρέα αυτός, και από το δικό του χέρι, μπορεί τα αποτύπωματά μας να φτάσουν πάνω σε καμιά …γεμιστήρα.

   Αλλά ακόμα και στην περίπτωση της Ηριάννας, τίποτα δε βοά περισσότερο από την ταξικότητα της εξουσίας. Γιατί η εξουσία η αστική είναι μία και αδιαίρετη. Γιατί η εκτελεστική-νομοθετική και η δικαστική εξουσία είναι νύχι-κρέας στην υπεράσπιση των αφεντικών.

   Βγήκαν, λοιπόν, οι ελλεεινοί και τρισάθλιοι υποκριτές πολιτηκάντηδες-υπηρέτες της αστικής τάξης, να υπερασπιστούν την Ηριάννα. Τώρα κόπτονται για την Ηριάννα. Βλέπουν ότι το κελί της έχει το μέγεθος της κολυμπήθρας του Σιλωάμ. Και προσβλέπουν σε…ξέπλυμα. Δεν κόπτονται, φυσικά, για τον Θεοφίλου, που έκατσε μέσα 5 χρόνια, άδικα…

   Μα πιο πολύ φαίνεται ότι η αστική εξουσία είναι μία και αδιαίρετη και από κάτι άλλο. Από τον αστικό Τύπο, από την 4η εξουσία που λένε οι ειδήμονες, που και αυτή είναι νύχι-κρέας με κυβερνήσεις και δικαστές. Διάφοροι δημοσιογράφοι-οιωνεί δικηγόροι-καλλιεργούν κλίμα. Οι δεξιοφασίστες γράφουν «καλά να πάθει». Αλλά οι αριστερούληδες των αστικών φυλλάδων είναι που δίνουν ρέστα. Γιατί αυτοί είναι της…υπερασπίσεως. Πώς; Έτσι…

-Η κακομοίρα η Ηριάννα είναι μια νέα, καθώς πρέπει, φιλήσυχη γυναίκα.

Γιατί οι γυναίκες είναι γυναικούλες, στην χειρότερη παρασύρονται από τους άντρες τους και γενικά είναι πειθήνια όργανα. Αν είναι κάτι παραπάνω από αυτό,ίσως είναι δίκαιο να γερνάνε στις φυλακές.

-Η Ηριάννα είναι μορφωμένη και διδάκτορας.

Προφανώς, αν είσαι εργάτης και δεν έχεις καμια 20αριά μεταπτυχιακά, δεν είναι και τόσο άδικο να σε κλείσουν μέσα.

-Η Ηριάννα δε δηλώνει ούτε αναρχική, ούτε κομμουνίστρια ή δεν ξέρω γω τι άλλο.

Οπότε, αν δηλώνεις κομμουνιστής, αναρχικός ή δεν ξέρω γω τι άλλο, ξύνεσαι στην γκλίτσα του τσοπάνη. Τα θέλει ο κώλος σου. Με το συμπάθειο κιόλας… Ίσως είναι ,κάπως, δίκαιο να κάτσεις στη μπουρού.

Αυτό δεν είναι υπεράσπιση. Είναι χυδαία καταστολή. Είναι χειρότερο από το ΄΄καλά να πάθει΄΄ που εκστομίζει το κάθε φασισταριό.

   Στο εδώλιο δεν κάθεται μόνο η Ηριάννα. Καθόμαστε όλοι. Θα μπορούσε να είναι η μάνα μας, η αδερφή μας,η κόρη μας, η γυναίκα μας. Οποισδήποτε αθώος που τον τράβηξαν με κλήρο στο δρόμο. Μόνο που στο κελί είναι μόνη της. Και δεν μπορεί να παίρνει καθένας απο μας, τη θέση της εκ περιτροπής στο κελί για να την απαλύνει. Μπορούμε, όμως, να δείξουμε την λαϊκη μας αλληλεγγύη, να φωνάξουμε, να κατέβουμε στο δρόμο, να τη στηρίξουμε μέχρι να την πάρουμε πίσω.

***

   Πήρα τηλέφωνο τον Αντώνη. Που σκέφτεται πάντα λίγο πιο νηφάλια και καθαρά. Πιο, πώς να το πω,…«μπολσεβίκικα»!

-Αντώνη, να σε ρωτήσω κάτι;

-Για πες…

-Δυσκολεύομαι…

-Με δικά σου λόγια.

-Να το πω παραφράζοντας λίγο Μπρεχτ;

-Μόνο λίγο όμως…

-Όταν ήρθαν για τους μαθητές και τους αγρότες, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τίποτα από τα δύο.Όταν ήρθαν για τους ναυτεργάτες και τους χαλυβουργούς, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τίποτα απο τα δύο.Όταν ήρθαν για την Ηριάννα, δεν ξέρω. Ένιωσα ότι με νοιάζει…

-Κάλλιο αργά, απάντησε.

-Τι εννοείς; ρώτησα.

-Ε, τώρα που έκανες την αρχή με την Ηριάννα, μην ξεχνάς και όλους τους άλλους.

-Έχεις δίκιο, ρε Αντώνη. Αλλά τι διαφορετικό έχει η υπόθεση και με συγκίνησε;

-Τίποτα διαφορετικό. Το ίδιο άδικο, όπως και με όλες τις άλλες υποθέσεις. Απλώς έτυχε τώρα να το καταλάβεις…

-Τι να καταλάβω; ρώτησα πάλι.

Ο Αντώνης, κατά την προσφιλή του τακτική, έκλεισε το τηλέφωνο. Λίγα λεπτά αργότερα φώτισε η οθόνη του κινητού μου. Το μήνυμα του Αντώνη έγραφε: «Εγώ δεν παραφράζω σαν και σένα, στέλνω Χικμέτ αυτούσιο! Γιατί αυτό είναι που σε συγκίνησε»:

«Για μένα το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον ΄μποδίζουν να βαδίσει, είν΄ ένας άνθρωπος που τώρα αλυσοδένουνε…». 

ΥΓ. Ο Αντώνης, που ως επαναστάτης ξέρει πολλά για πολλά, μου είπε ότι η φράση του Μπρεχτ πιθανά να αποδίδεται σε κάποιον άλλο. Ο οποίος άλλος, όχι απλώς κομμουνιστής δεν ήταν, αλλά ήταν και εθνίκι, ψήφιζε …Χ.Α.(σ.σ Χίτλερ Αδόλφο), ώσπου κατήγγειλε τον ναζισμό και τον έκλεισαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, δεν το διασταύρωσα. Όχι ότι θα έχει άλλη βαρύτητα το ρητό αν το είπε άλλος, απλώς η ιστορία του μοιάζει συνεπής με τη στάση των ανθρωποειδών φασιστοειδών. Ακόμα και τους «δικούς» τους, όταν πάψουν να είναι χρήσιμοι, τους πετάνε στο καλάθι των αχρήστων. Πράγμα που βλέπουμε συχνά με αφορμή τις δίκες που σχετίζονται με τη X.A.(s.s Χρυσή Αυγή), ακόμα και όταν οι περισσότερες, μέχρι σήμερα, είχαν ως αποτέλεσμα οι υπαίτιοι φασίστες να τιμωρούνται τόσο, που κυκλοφορούν ελεύθεροι!!!

Το πρώτο μέρος εδώ.

Απόψεις