«Κάποτε πέρασαν κι αυτοί» — … µία δὲ κλίνη κενὴ φέρεται ἐστρωµένη τῶν ἀφανῶν … (Θουκυδίδης). Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα, του Καθηγητή της Υδρογεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργου Στουρνάρα. Μέσα από οικογενειακές αναμνήσεις και διηγήσεις, αληθινές ιστορίες και μυθοπλασία, ξεπηδάει ανάγλυφα το ιστορικό πλαίσιο, έτσι όπως το είδαν και το έζησαν οι ήρωές του. Η Μικρασιατική καταστροφή, ο Διωγμός, η εκστρατεία στην Οδησσό, το 1919, οι πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες στα μεταλλεία του Λαυρίου, η Αίγυπτος στον πόλεμο, η Κατοχή και ο Εμφύλιος αποτελούν το ιστορικό φόντο μέσα στο οποίο οι διαφορετικές ζωές, της Αγγέλας, του Ζαχαρία, του Πάνου, της Θεανώς, του Πέτρου, της Αννας και του Κώστα, που ζούσαν σε διαφορετικά μέρη, συναντήθηκαν, έγιναν η μια ζωή μέρος της άλλης και τελικά συνταίριαξαν και σχημάτισαν μια ενιαία ιστορία. Άνθρωποι καθημερινοί, άγνωστοι, σαν όλους τους άλλους, τους πολλούς, που οι βίοι τους, τα βάσανά τους και οι αγώνες τους έγραψαν και γράφουν την ιστορία.
Στον πρόλογο του βιβλίου, ο Γιώργος Στουρνάρας, «Για ν’ αρχίσει η ιστορία», γράφει:
«Κάθομαι τώρα εγώ για να θυμηθώ, να συνταιριάξω και να γράψω όλα αυτά που άκουσα στα παραμύθια, αρχικά, και τις διηγήσεις, στη συνέχεια, και για πράγματα που διάβασα και στις εφημερίδες ή στα βιβλία. Για πρόσωπα άσημα και άγνωστα ή και σπουδαία. Και όλα αυτά να τα ανακατέψω, να τα ταιριάζω και να τα κάνω μέρη μιας ιστορίας ενιαίας και δημιουργικής…
Εδώ, οι ήρωες είναι πολλοί, οι βίοι τους εμπλέκονται, και αποτελούν φωτισμένα τμήματα ενός φόντου θολού, αλλά συγκεκριμένου, που και αυτό φωτίζεται σε κάποια σημεία, χαρακτηριστικά της ζωής των ηρώων… Θα ρωτήσει κανείς ποια ιστορία γράφουν οι καθημερινοί άνθρωποι, σε αντίθεση με τους ηγέτες τους, που χαράζουν τις ιστορικές εξελίξεις. Κι όμως, οι καθημερινοί άνθρωποι γράφουν την ιστορία, οι άλλοι τη σχεδιάζουν και την υλοποιούν μέσω των καθημερινών ανθρώπων…
Στη διάρκεια της συγγραφής, στα διαλείμματα, στους απολογισμούς, στις ανασκοπήσεις και στις απαντήσεις στα ερωτηματικά που προέκυψαν, αλλά και στη σύνδεση του παρελθόντος με το σήμερα και το αύριο, με βοήθησε η παρουσία και παρέμβαση του Αγγέλου. Ποιος είναι αυτός; Ας του δώσει ο καθένας την ιδιότητα που θέλει, ακόμα και το όνομά του ας αλλάξει. Για μένα, ήταν ο σύντροφος, παραστάτης και φύλακας άγγελος σε μια μακριά, αλλά ευχάριστη, νοσταλγική και διδακτική πορεία μέσα σε χώρους και σε ένα χρόνο που δεν χωρίζεται σε παρελθόν, παρόν και μέλλον».
Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Ιούνη του 2018, από τις «Εκδόσεις Φιλιππότη». Ο Γιώργος Στουρνάρας είναι (Ομότιμος, σήμερα) Καθηγητής Υδρογεωλογίας, Τεχνικής Γεωλογίας και Περιβαλλοντικής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο λογοτεχνικό πεδίο, έχει παρουσιάσει το διήγημα «Τότε» στην ανθολογία «Φεύγοντας από Τήνο», εκδόσεις Ερίννη, κείμενα σε ζωγραφικά και φωτογραφικά λευκώματα και κείμενα σε ομαδικές τοπικές εκδόσεις. Το παρόν βιβλίο είναι το πρώτο του ολοκληρωμένο, λογοτεχνίζον, ιστόρημα (αφήγημα).
Σε επιστημονικό επίπεδο, έχει γράψει μεταξύ άλλων, τα βιβλία:
— «Νερό. Περιβαλλοντική Διάσταση και Διαδρομή» (βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), Εκδόσεις Τζιόλα
— «Θέματα Υδατικής και Οικολογικής Πολιτικής. Υδροσχιζοφρένεια, Υδροηγεμονία, Υδροδιπλωματία», Εκδόσεις Δίαυλος
— «Τεχνική Γεωλογία» (Συνεργασία Μ. Σταυροπούλου), Εκδόσεις Τζιόλα
— «Παμμήτειρα Γαία. Φυσιογνωστική και Φιλοσοφική Προσέγγιση» Εκδόσεις University Studio Press
— «Φυσικό Περιβάλλον και Ιστορία της Τήνου», Εκδόσεις Ερίννη
και είναι συν-συγγραφέας στα βιβλία:
— «Ορυκτός Πλούτος και Αντιμονοπωλιακή Ανάπτυξη», Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
— «Losing Paradise. The Water Crisis in the Mediterranean». Ashgate Publ.
— «Οι περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής στην Ελλάδα», Τράπεζα της Ελλάδος.
