Τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς που θα ακούσετε είναι αυτά που τραγουδούσαν οι πολιτικές κρατούμενες των φυλακών Αβέρωφ την περίοδο 1947- 1952.
Οι φυλακές Αβέρωφ βρίσκονταν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στην Αθήνα. Κατά τις δεκαετίες 1940-1950 αποτέλεσαν την «καταματωμένη βιτρίνα» του αστικού κράτους, μια «σύγχρονη Βαστίλλη» όπως χαρακτήρισαν οι ίδιες οι κρατούμενες τη φυλακή σε υπόμνημα που έστειλαν στον ΟΗΕ το 1950.
Στα 1947-1954 από τις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ πέρασαν περίπου 1200 κομμουνίστριες και άλλες αγωνίστριες και περίπου 100 μικρά παιδιά. Εκατοντάδες οδηγήθηκαν από εκεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Βασανιστήρια, βιασμοί, και κάθε είδους κτηνωδίες επιστρατεύτηκαν από το αστικό κράτος για να λυγίσουν το αγωνιστικό τους φρόνημα, χωρίς επιτυχία, ενώ τα παιδιά των κρατουμένων δεν είχαν ούτε καν το δικαίωμα διατροφής.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, πίσω από τα κάγκελα, οι φυλακισμένες οργανώνουν τη ζωή τους και τον αγώνα τους στις νέες συνθήκες. Η χορωδία αποτελεί ένα μέρος αυτής της δραστηριότητας. Τα τραγούδια τους αποτελούν ντοκουμέντο μνήμης, συντροφικότητας και περηφάνιας, ύμνο στη ζωή και στον αγώνα, δίδαγμα αξιοπρέπειας απέναντι στις πιο δύσκολες συνθήκες. Κάθε ένα έχει τη δική του μοναδική ιστορία. Τα τραγούδια αυτά, βασισμένα σε σκοπούς της εποχής ή παλιότερους, ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά από τμήμα της χορωδίας το 1977, όμως λογοκρίθηκαν αφού «αναμόχλευαν το παρελθόν».
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/Yilx0nNJBtk”]
Μακριά ροδίζει η ανατολή
κάθε κλωνί κι ένα πουλί
Πανηγυρίζει η φύση
το νιο χρόνο που θ’ αρχίσει
Με της καμπάνας τη βουή
χαράζει μέρα γιορτινή
Η αρχή του νέου χρόνου
και το τέλος κάθε πόνου
Ερείπια και μνήματα
στέλνουν χαράς μηνύματα
Πως θα σωθεί το δάκρυ
μες τη πλάση απ’ άκρη σ’ άκρη
Γιορτάζουμε στη φυλακή
με ένα πόθο μιαν ευχή
Χαρά παντού ν’ ανθίζει
της ειρήνης ο ύμνος ν’ αντηχήσει
Ευχόμαστε στη κάθε μια,
μες τη καινούρια τη χρονιά
Στο σπίτι να γυρίσει
και χαράς ζωή ν’ αρχίσει
Με την καινούρια τη χρονιά
παντού ειρήνη και χαρά
Τραγούδι ν’ αντηχήσει
απ’ Ανατολή σε Δύση.
