Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Ισπανία 1936: Στις φλόγες του εμφυλίου πολέμου

Στη φωτογραφία η Ντολόρες Ιμπαρούρι (Πασιονάρια) και ο ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας Χοσέ Ντιάζ (πρώτος από δεξιά) στο μέτωπο..

Στη φωτογραφία η Ντολόρες Ιμπαρούρι (Πασιονάρια) και ο ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας Χοσέ Ντιάζ (πρώτος από δεξιά) στο μέτωπο της Μαδρίτης. 

Ο Σεπτέμβρης του 1936 βρίσκει την Ισπανία στις φλόγες του εμφύλιου πολέμου και την ισπανική Δημοκρατία υπό την απειλή των φασιστών στασιαστών.

Η φασιστική στάση κατά της νόμιμα εκλεγμένης δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας είχε αρχίσει στις 17 Ιούλη του 1936. Επικεφαλής των στασιαστών τέθηκε ο στρατηγός Φρανσίσκο Φράνκο. Οι φασίστες κατάφεραν να πάρουν με το μέρος τους το μεγαλύτερο μέρος των Ενόπλων Δυνάμεων και έτσι η υπεράσπιση της Δημοκρατίας έπεσε αποκλειστικά στις πλάτες του λαού. Στην πρώτη φάση, οι εξοπλισμένες λαϊκές μάζες κατάφεραν να καταστείλουν το φασιστικό κίνημα και να περιορίσουν τους στασιαστές σε ένα μικρό τμήμα της χώρας και τις αποικίες. Στην εξέλιξη, όμως, έπαιξε καθοριστικό ρόλο η επέμβαση της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας, που ενίσχυσαν με κάθε τρόπο (στρατιωτικά, οικονομικά, πολιτικά) τους φασίστες. Το ίδιο σημαντική, όμως, ήταν η στάση της Αγγλίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ που στο όνομα της «μη επέμβασης» άφησαν αβοήθητη της ισπανική Δημοκρατία, ενώ οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις τους βοηθούσαν ανοιχτά ή συγκαλυμμένα τον Φράνκο και τις δυνάμεις του. Η μόνη δύναμη που στάθηκε στο πλευρό του ισπανικού λαού ήταν η Σοβιετική Ενωση.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, στις 4 Σεπτέμβρη του 1936 συγκροτήθηκε νέα κυβέρνηση στην Ισπανία υπό τον Λάργκο Καμπαλέρο ηγέτη των σοσιαλιστών και τη συμμετοχή όλων των κομμάτων του Λαϊκού Μετώπου και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας. Λίγο αργότερα, τον Οκτώβρη, μπήκε στην κυβέρνηση και το Βασκικό Εθνικό Κόμμα και το Νοέμβρη εντάχτηκαν και εκπρόσωποι της αναρχικής εθνικής συνομοσπονδίας Εργασίας (CNT).

Η συγκρότηση της κυβέρνησης Καμπαλέρο γέμισε με ελπίδες και ενθουσιασμό τον ισπανικό λαό. Ωστόσο, μετά την απόκρουση των φασιστών στη Μαδρίτη, ο Καμπαλέρο, ο οποίος εκτός από πρωθυπουργός είχε και το υπουργείο Στρατιωτικών, στράφηκε προς τους επαγγελματίες στρατιωτικούς και τους αναρχικούς και απέρριπτε τις προτάσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος για τη συγκρότηση τακτικού λαϊκού στρατού, με ενιαία καθοδήγηση. Ετσι χάθηκε πολύτιμος χρόνος, κατά τον οποίο οι στασιαστές εδραίωσαν τη θέση τους σε πολλές στρατηγικής σημασίας περιοχές της χώρας. Η ολιγωρία της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της κατάστασης είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της λαϊκής δυσαρέσκειας και έτσι στις 17 Μάη του 1937 συγκροτήθηκε νέα κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, με επικεφαλής τον σοσιαλιστή Χοσέ Νεγκρίν.

Απόψεις