Με ένα ακόμη αντισυνταγματικό νομοσχέδιο που η κυβέρνηση σκοπεύει να καταθέσει εντός των προσεχών ημερών στη Βουλή, σκοπεύει να παραδώσει δάση και δασικές εκτάσεις, νησιά και μικρούς οικισμούς έως 150 κατοίκων, μέσω της ιδιωτικής πολεοδόμησης, αλλά και μέσα από οικοδομικούς συνεταιρισμούς σε επίδοξους επενδυτές και εργολάβους για να τσιμεντοποιηθούν.
Πρόκειται για το σχέδιο νόμου «για την ιδιωτική πολεοδόμηση και τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς», το οποίο είχε αρχικά περιληφθεί στο άλλο νομοθετικό ανοσιούργημα, το πολεοδομικό και χωροταξικό νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε πριν δεκαπέντε μέρες περίπου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος από τη Βουλή, αλλά την τελευταία στιγμή είχε αποκοπεί από αυτό.
Με νομοθετική ρύθμιση που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο επιχειρείται η νομιμοποίηση οικισμών που έχουν διαμορφωθεί μέσα σε δάση και άλλες προστατευόμενες περιοχές – ακόμη και αναδασωτέες! – με διάφορες αποφάσεις της διοίκησης, νομαρχών κυρίως στο πλαίσιο της πελατειακής αγυρτείας των κυβερνήσεων, και έχουν κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας ως αντισυνταγματικές.
Σύμφωνα με τη διάταξη «τυχόν πράξεις της διοίκησης που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογήν της δασικής νομοθεσίας για την προστασία των εκτάσεων εντός των άνω ορίων (σ.σ.: ορίων οικισμών, που έχουν καθοριστεί με πράξεις της διοίκησης) ανακαλούνται αυτοδικαίως από τη δημοσίευση του παρόντος. Επί των εκτάσεων εντός των ως άνω ορίων δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας». Δηλαδή οι δασικές αυτές εκτάσεις μπαίνουν αυτόματα στο σχέδιο πόλης και πλέον οικοδομούνται ελεύθερα και ασύστολα!
Η διάταξη αυτή αφορά αρκετούς οικισμούς σε όλη τη χώρα οι οποίοι οριοθετήθηκαν μετά την ψήφιση του Συντάγματος του 1975 σε περιοχές της χώρας που είναι δασικές, όπως, για παράδειγμα, διάφορες περιοχές της βορειοανατολικής Αττικής όπως ο Άγιος Στέφανος, η Άνοιξη, το Γραμματικό, η Ροδόπολη κ.ά.).
Η περίπτωση Αγίου Στεφάνου…
Μία απ’ τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι ο οικισμός του Αγίου Στεφάνου. Η περιοχή αριθμεί σήμερα 15.000 κατοίκους αλλά θεωρείται και είναι χτισμένη σε δασική έκταση καθώς το 1976 με απόφαση της Νομαρχίας τα όρια του οικισμού αυξήθηκαν υπέρμετρα και από μερικά στρέμματα που ήταν το 1924 επεκτάθηκαν στα 3.000 στρέμματα, προκειμένου να ευνοηθούν διάφορα συμφέροντα. Ως το 2005 οι πολεοδομίες εξέδιδαν κανονικά άδειες, παρά το γεγονός ότι από το 1985 υπήρχε απόφαση του ΣτΕ που ακύρωνε ως μη σύννομη την απόφαση της Νομαρχίας. Οι άδειες συνέχισαν να εκδίδονται και μετέπειτα και παρά το γεγονός ότι τμήμα της επίδικης έκτασης (550 στρέμματα) κάηκε και κηρύχθηκε αναδασωτέο! Το 2005 με νέα απόφασή του το ΣτΕ αποφαίνεται ότι κακώς εκδίδονταν οικοδομικές άδειες σε αναδασωτέα περιοχή και έκτοτε η έκδοση αδειών έχει «παγώσει».
Χτίστε παντού!
Σαν να μην έφτανε αυτό, με άλλη διάταξη το νομοσχέδιο, προβλέπει ότι «καταγράφονται σε ψηφιακή βάση δεδομένων, με εφαρμογή ενιαίων τεχνικών προδιαγραφών, τα όρια, που έχουν καθορισθεί σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, των οικισμών προ του 1923 ή των οικισμών μέχρι 2.000 κατοίκους». Η αποτύπωση, που αφορά 12.500 μικρούς οικισμούς σε όλη την Ελλάδα, θα γίνει ουσιαστικά από μηδενική βάση, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις να βρεθούν εντός πολεοδομικών σχεδίων από το παράθυρο μικρές και μεγάλες ιδιοκτησίες και να ισχύσουν στην πράξη σχέδια πόλης, με ξεχειλωμένα όρια, περιλαμβάνοντας ακόμη και δασικές εκτάσεις, ζώνες υψηλής παραγωγικότητας και άλλες προστατευόμενες περιοχές.
Ο τουρισμός ως άλλοθι
Από την ασύδοτη αυτή επέκταση των μικρών οικισμών, σοβαρότερος είναι ο κίνδυνος για τις παράκτιες και νησιωτικές τουριστικές περιοχές, όπου «φυτρώνουν» συνεχώς κατοικίες και τουριστικά καταλύματα, με αποτέλεσμα παλαιοί γειτονικοί μικροί οικισμοί να ενώνονται μεταξύ τους, αποτελώντας πλέον ενιαίο δομημένο σύνολο. Προφανώς, αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης που θέλει να δώσει το σύνθημα στους διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες: «Χτίστε παντού!», διευκολύνοντας έτσι και το μεγάλο ξεπούλημα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας.
Αυτό το «Χτίστε παντού!», ισχύει και στις άλλες διατάξεις που αφορούν στην ιδιωτική πολεοδόμηση και τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Ειδικότερα:
Το κόλπο των «συνεταιρισμών»
Θεσμοθετούνται περιοχές ιδιωτικής πολεοδόμησης και περιβαλλοντικής αναβάθμισης, μέσα από τις οποίες θα γίνει η ανταλλαγή των μη «καθαρών» εκτάσεων των οικοδομικών συνεταιρισμών, δηλαδή των εκτάσεων που είναι χαρακτηρισμένες ως δασικές ή ανήκουν σε άλλες κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών (αρχαιολογικοί χώροι, ρέματα κ.ά.). Πρόκειται για περιοχές που πούλησαν αδίστακτα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς διάφοροι καταπατητές, μεγαλοτσιφλικάδες ή ακόμη και ηγούμενοι Μονών, μεταβάλλοντας τα μέλη τους σε θύματα και ομάδες πίεσης προς τις κυβερνήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 550 οικοδομικούς συνεταιρισμούς που έχουν καταγραφεί μόνο οι 78 διαθέτουν «καθαρές» εκτάσεις. Στην Αττική, μάλιστα, το 60% από αυτούς κατέχει δασικές εκτάσεις.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι μέσα από το «κόλπο» της ανταλλαγής εκτάσεων θα επιλύσει το πρόβλημα, χωρίς να έχει κανένα ενδοιασμό για το γεγονός ότι με τον τρόπο αυτό δασικές εκτάσεις, δάση ή και αρχαιολογικοί χώροι αντιμετωπίζονται ως… οικόπεδα που έχουν αντικειμενική αξία και τετραγωνικά δόμησης!
Δε μένει τίποτα «όρθιο»
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο τέτοιες εκτάσεις προς ανταλλαγή που θα μπορούν πλέον να χτιστούν, δεν μπορούν να χωροθετηθούν σε νησιά, εκτός από την Κρήτη, την Εύβοια και τη Ρόδο, καθώς και σε οικιστικά κορεσμένες περιοχές, όπως Αττική, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Πάτρα, Βόλο και Λάρισα. Ωστόσο, με άλλη διάταξη ακυρώνεται και αυτή η εξαίρεση, με διάφορες προϋποθέσεις: Θα προσφέρεται το 50% της έκτασης στο Δημόσιο και θα λειτουργεί ως προστατευόμενη ζώνη, ενώ το 10% θα προσφέρεται στο δήμο στον οποίο ανήκει διοικητικά η περιοχή.
Με άλλη διάταξη ορίζεται πως επιτρέπεται η ιδιωτική πολεοδόμηση ακόμη σε μεσαία νησιά, με επιφάνεια μεγαλύτερη από 30 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πυκνότητα των κατοίκων που ορίζονται σε 25 ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Με άλλη διάταξη μειώνεται στα 50 στρέμματα (από 100) η επιφάνεια της έκτασης που θα μπορεί να οικοδομηθεί με την ιδιωτική πολεοδόμηση. Επιτρέπεται μάλιστα να παρεμβάλλονται ρέματα και οδικό δίκτυο, αρκεί η έκταση να φτάνει τα 200 στρέμματα. Ειδικά μάλιστα για ιδιοκτησίες πάνω από 500 στρέμματα προβλέπονται διαδικασίες πολεοδόμησης με ρυθμούς ταχύτερους και από fast track, προφανώς για να μην αντιμετωπίζουν «γραφειοκρατικά» εμπόδια οι διάφοροι ντόπιοι και ξένοι επενδυτές που θα εφορμήσουν να αρπάξουν τα μεγάλα «φιλέτα» των ακινήτων του δημοσίου για να χτίσουν τις νέες πολιτείες τους…
Οι μόνοι περιορισμοί που τίθενται είναι πως οι νέοι οικισμοί που θα αναπτυχθούν με αυτά τα μέτρα δεν θα μπορούν να βρίσκονται σε ζώνη 350 μέτρων από την ακτογραμμή και πάνω από τα 100 μέτρα της κορυφογραμμής.
