Τα γεγονότα με την κατάθεση στεφάνων στο Δίστομο, την Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Μανώλη Γλέζο είναι γνωστά (βίντεο εδώ). Από την πλευρά μας θέλουμε να σχολιάσουμε κάτι συγκεκριμένο.
Η κυρία Κωνσταντοπούλου, επικεφαλής της «Πλεύσης Ελευθερίας» και πρώην πρόεδρος της Βουλής, έγραψε, μετά το περιστατικό, αυτό:
Ανάμεσα σε άλλα που «προσυπογράφει» η κυρία Κωνσταντοπούλου από την ανάρτηση του κυρίου Καραναστάση που, όπως σημειώνει, «λίγοι θα είχαν την τόλμη να γράψουν» είναι και αυτό:
Δείτε και τις δύο αναρτήσεις εδώ, στο facebook της κυρίας Κωνσταντοπούλου, για να μην υπάρχει αποσπασματική εικόνα.
Η πολιτική διαδρομή του Μανώλη Γλέζου από τη μέρα της ηρωικής του πράξης μέχρι σήμερα είναι πολυκύμαντη. Μας χωρίζουν αρκετά από τις πολιτικές επιλογές που έκανε. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν μπορεί μας κάνει να ξεχνάμε την Ιστορία, τις συνθήκες τότε και τώρα. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να μη βλέπουμε τα στοιχεία εντυπωσιασμού (ας μείνουμε μόνο σε αυτό) στην κίνηση της κυρίας Κωνσταντοπούλου στο Δίστομο.
Αντί σχολίου για εκείνα που «προσυπογράφει» η κυρία Κωνσταντοπούλου (πως ο Γλέζος έβαλε πίσω τη σημαία που κατέβασε από την Ακρόπολη) δεν έχουμε παρά να αντιγράψουμε ένα δημοσίευμα μας για τη μέρα που ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας κατέβασαν τη χιτλερική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό:
Το πρωί της 31ης Μάη 1941 η χιτλερική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό, που μόλυνε με την παρουσία της τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, δεν υπήρχε πια. «Δράστες» ήταν δυο φλογεροί Ελληνες πατριώτες ο Λάκης Σάντας και ο Μανόλης Γλέζος.
Ο Λάκης Σάντας σ’ ένα κείμενό του, που υπάρχει στο αρχείο του Ηλία Πετρόπουλου, περιγράφει αυτό το ηρωικό εγχείρημα. Αφού αναφέρει πώς αποφάσισαν με τον Γλέζο το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας, περνάει στην περιγραφή της επιχείρησης που ξεκίνησε στις εννιάμισι το βράδυ της 30ής Μάη.
Αφού πέρασαν από τις φρουρές των Προπυλαίων, χρησιμοποιώντας ένα τοπογραφικό της Ακρόπολης από μια εγκυκλοπαίδεια, έφτασαν στον κοντό. «Λύσαμε το συρματόσχοινο, συνεχίζει, και τραβήξαμε για να την κατεβάσωμε. Μα την είχαν μπλέξει στην κάτω άκρη της με τρία συρματόσχοινα που στήριζαν τον κοντό. Κρεμιόμαστε και οι δυο για να την κατεβάσωμε, μα δεν κατέβαινε. Αρχίσαμε με τη σειρά να σκαρφαλώνουμε στο σιδερένιο κοντό για να τη φτάσωμε και να την κόψωμε. Μα ήταν αδύνατο να τη φτάσωμε. Κουρασμένοι σταθήκαμε για λίγο κι απογοητευτήκαμε, σκεφτόμαστε τι να κάνωμε. Να φύγωμε χωρίς τη σημαία – λάφυρο, δεν το σκεφτήκαμε ούτε στιγμή. Και μέσα στην ένταση της σκέψης μας, σκεφτήκαμε να σπάσωμε τα τρία συρματόσχοινα για να μπορέσωμε να τη σπάσωμε». Αρχισαν τότε «με χέρια και με δόντια» και σε λίγο το μισητό σύμβολο κατέβηκε. Εσκισαν τον αγκυλωτό σταυρό και την υπόλοιπη σημαία την έκαναν ρολό και την πέταξαν στη σπηλιά. «Ακούσαμε το γδούπο της και ησυχάσαμε», αφηγείται ο Λ. Σάντας.
Το κομμάτιασμα της χιτλερικής σημαίας κατατάραξε τους χιτλερικούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους.
Στις 31 Μάη 1941 η γερμανική Κομαντατούρ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
«Κατά τη νύκτα της 30ής προς την 31η Μαΐου υπεξηρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ’ αγνώστων δραστών. Διενεργούνται αυστηραί ανακρίσεις. Οι ένοχοι και οι συνεργοί αυτών θα τιμωρηθώσι διά της ποινής του θανάτου».
Η γενναία πράξη του Γλέζου και του Σάντα, με το συμβολισμό της, προκάλεσε μεγάλο πατριωτικό ενθουσιασμό.
Κάντε τις σχετικές συγκρίσεις και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
