Η επίθεση του σοβιετικού στρατού κατά της Ρουμανίας (η οποία ήταν σύμμαχος των Γερμανών και συμμετείχε στην επίθεση κατά της Σοβιετικής Ενωσης) άρχισε στις 20 του Αυγούστου 1944. Η κυβέρνηση Αντονέσκου μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός διέταξε γενική επιστράτευση, η οποία όμως απέτυχε παταγωδώς.
Η συντριβή από τον Κόκκινο Στρατό των ρουμανικών στρατιών στη Μολδαβία αφαίρεσε από το στρατιωτικοφασιστικό καθεστώς το τελευταίο πραγματικό του στήριγμα. Απ’ την άλλη, μέσα στη Ρουμανία, προετοιμαζόταν συστηματικά η εξέγερση του λαού υπό την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Στις 23 του Αυγούστου συλλαμβάνεται ο Αντονέσκου και τα μέλη της κυβέρνησής του μέσα στα βασιλικά ανάκτορα. Τη νύχτα της 23ης του Αυγούστου μαχητικά σώματα πατριωτών και στρατιωτικές μονάδες κατέλαβαν τα πιο σπουδαία στρατηγικά σημεία στο Βουκουρέστι. Οι φασιστικές αρχές δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν. Από τις 24 έως τις 29 του Αυγούστου χιλιάδες ένοπλοι επαναστάτες μάχονται κατά των γερμανοφασιστικών δυνάμεων στο Βουκουρέστι και σε άλλες πόλεις. Ωστόσο, οι ρουμανικοί αστικοτσιφλικάδικοι κύκλοι επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν για λογαριασμό τους την κατάσταση.
Τα αστικά κόμματα απέρριψαν την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος για τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας και προχώρησαν στη δημιουργία δικής τους κυβέρνησης με πρώτο μέλημα την κατάπνιξη της επανάστασης. Ταυτόχρονα, έδιναν διαβεβαιώσεις στους Γερμανούς ότι θα επέτρεπαν την ανεμπόδιστη αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων. Η ορμητική, όμως, επέλαση του Κόκκινου Στρατού και η πάλη των Ρουμάνων πατριωτών απέτρεψαν μια τέτοια εξέλιξη.
